postrada zbog svoje čednosti od jedne Poljkinje više nego nekada Josif od Pentefrije; i postade sveti inok u Kijevskom Pečerskom manastiru, kao što o tome piše u njegovom žitiju. Ovaj pak blaženi Jefrem, posle ubistva blagovernog kneza Borisa, dođe na mesto gde to nepravedno ubistvo beše izvršeno, i, plačući i ridajući, tražaše telo svoga brata. Ali nađe samo njegovu glavu, koju uze i čuvaše je sve do kraja svoga života. Ostavivši onda svoj bojarski čin i dom, on ode u grad Toržok [ 11 ] i našavši u blizini toga grada jedno prekrasno mesto na obali reke Tverce, podiže tamo hram u ime svojih gospodara, velikih knezova, svetih stradalnika Borisa i Gljeba. I sabravši mnogo inoka, on osnova manastir, a sam postade arhimandrit [ 12 ]. Potrudivši se dugo u postu i molitvama, on ugodi Bogu i prestavi se 1053 godine. Po prestavljenju njegovom, na grobu njegovom [ 13 ] događahu se mnoga čudesa i davahu se isceljenja bolnima; daju se isceljenja i sada onima koji sa

17. Car Jovan IV Vasiljevič, prozvan Grozni, prvi se proglasio za ruskog cara i uzeo naziv cara; carovao od 1533. do 1584. godine. 18. Potrkalište ( grčki: μίλιον; crkvenoslovenski: poprište ) iznosi hiljadu koračaja. 19. Podrazumeva se Simeon Bekbulatovič, kazanski han, kršteni Tatarin. Jedno vreme ( 1574. god. ) Grozni ga posadi na carski presto umesto sebe, ma da je, razume se, Simeon bio samo car po imenu. Kroz četiri godine on bi prognan iz Moskve i dat mu na upravu Tver i Toržok . 20. Vasilije Šujski, izabran od strane bojara posle zbacivanja lažnog Dimitrija I, carovao od 1606. do 1610. godine. 21. Varjagi = Šveđani. 22. Mihail Fjodorovič Romanov, izabran za cara saborom zemstva iz cele Rusije, stupio na presto 1613. godine i carovao do 1645. godine. 23. Tihvinska ikona Bogomatere je jedna od najpoznatijih i najpoštovanijih ikona Njenih u Rusiji. Hiljade i hiljade poklonika stiču se svake godine k njoj. Ruski kneževi i carevi su davali ogromne

rokove za proceduru naturalizacije sve zavisi od zemlje iz koje je sportista došao . Toržok u Tverskoj oblasti. To je, uzgred, uobičajena stvar: u većini slučajeva prebivalište naturalizovanog građanina RF postaje manje naselje zbog preopterećenog tržišta radne snage mnogi veliki gradovi ne prihvataju učešće u programu preseljenja .